Maastoilua kaverin kanssa
torstai 30. heinäkuuta 2015 • lilli, maasto
Pinjan ollessa poissa pelistä, ei olla oikein päästy käymään kunnolla maastossa. Pari kertaa olen käynyt yksin yhdellä hevosella, mutta onhan se niin ratsastajalle kun ratsullekkin kivempaa kun on seuraa! Kaverini Henna tulikin meille yhtenä päivänä ratsastamaan ja auttelemaan muutenkin talliaskareissa.
Pinjakin lähti maastokävelylle kuvaajaksi. Katsotaan saadaanko pian ihan kunnollisia ratsastuskuviakin, sillä nyt Pinja voi kuvata vain pienellä ja kevyellä Olympuksella, joka ei ole ihan parhaimmillaan ratsastuskuvien otossa. Tosin eipä meidän menossa paljoo kuvattavaa olekkaan, sillä Voitto on ollut nyt koko ajan aika huono. Parina päivänä se on liikkunut hyvin, jolloin olen sitten mennyt kaikki askellajit läpi, mutta muuten on lähinnä köpötelty. Klinikka-aika on tulevalla viikolla ja alkaa kyllä pikkuhiljaa jännittämään. On ollut pakko jo valmistautua vähän pahimpaankin, siihen että sieltä löytyy jotain kunnon treeniä haittavaa... Mutta toivotaan nyt, että meillä olisi vielä mahdollisuus tulevaisuudessakin hyppiä ja treenata ahkerasti!
Meillä on kyllä maailman huonoin tuuri maastojen suhteen. Ensin ihan loistavasta maastoilutiestämme kunnostettiin kunnollinen (ja kova) tie, siellä ei siis voi enää kun kävellä. Tien varresta kuitenkin löytyy hyviä kävelypolkuja, mutta nyt viimeinenkin on joutunut harvennushakkuun uhriksi... Täytyy katsoa, kun metsäkoneet lähtevät, että pystyykö siellä enää käymään, jos ei niin sitten pitääkin metsästää joku vastaava polku jostain. Epätasaisella metsäpolukka käveleminen tekee nimittäin niin hyvää hevosen kropalle!
Lähdettiin nytkin sitten meidän kotitielle. Nurmireunoilla pystyttiin ottamaan onneksi pari ravipätkää, mutta muuten liikuttiin kävellen kovan pohjan vuoksi. Tosin en Voitolla olisi muutenkaan mitään revittelymaastoa uskaltanut lähteä puolikuntoisena tekemään. Oli kyllä mukavan rentouttavaa kävellä kauniissa maisemissa, nuo rypsipellot on vaan niin nättejä, ja jutskailla kaverin kanssa. Tosin loppumatka saatiin jännittää alkaako satamaan vai ei, sillä taivaalle nousi järkyttävän musta pilvi.. Ajotus oli kuitenkin täydellinen, sillä sadepisaroita alkoi harvakseltaan tipahdella vasta sitten kun talli jo näkyi!
Voitto on ollut ontumisesta huolimatta oma iloinen itsensä, joten kamalan kovissa tuskissa se ei ole, vaikka hevoset toki viimeiseen asti kipuuan peittävätkin. Maastossakin se oli normaalia reippaampi ja tähyili maisemia korvat pystyssä koko matkan!
Blogitalli lopettaa
keskiviikko 29. heinäkuuta 2015 • Blogitalli
Jossain vaiheessa on pakko todeta, että ei ehdi, jaksa, kykene eikä pysty hoitamaan tätä kaikkea. Hevosta, blogiportaalia, blogia, koulua...Jostain on pakko karsia, jos ei halua suorittaa kaikkia hommiaan puoliteholla.
Minun piti kirjoittaa tämä postaus vasta myöhemmin, mutta joku sisäpiiristä oli vuotanut tiedon jo hevostalli.nettiin, joten laitetaan tämä tähän kysymyspostausten väliin infoksi... Katsotaan unohdanko tästä jotain, sillä koitan kiireessä kirjoittaa ennen pahempaa juoruilua faktat esille :)
Marraskuussa 2014 perustin Blogitallin, silloin olin aivan innoissani tekemässä jotain ihan uutta ja mielenkiintoista. Kesän aikana mielessäni on pyörinyt ajatus lopettamisesta. Ja nyt mulla on oikeasti se hetki elämässä, että pitäisi ihan tosissaan aukoa niitä koulukirjoja. Blogiportaali ei ole mun loppuelämän työ, mutta se kuinka ahkerasti teen koulujuttuja vaikuttaa koko mun tulevaisuuteen! Tämän ajatuksen siivittämänä päätin lopettaa Blogitallin toiminnan elokuun lopulla.
On ollut upeaa työskennellä niin yhteistyökumppanien, Blogitallin käyttäjien mutta ennen kaikkea meidän ihanan bloggaajatiimin kanssa. Paljon olen oppinut uutta blogimaailmasta, koodauksesta ja kaikesta portaalin pyörittämiseen liittyvästä, mutta nyt haluan panostaa omaan blogiin, omaan hevoseen ja omaan tulevaisuuteeni.
Onhan se hiukan säälittävää, että portaali ei ehtinyt olla pystyssä vuottakaan. Mutta mieluummin teen jotain asiaa täydellä teholla, kun pyöritän sekä blogia että portaalia kumpaakin puoliteholla. Lemmikkiblogit -portaali jää vielä toistaiseksi auki, joten kannattaa käydä kurkkaamassa sekin!
Huh, nyt se on sitten virallista! Ompas jollain tapaa helpottunut olo. Vielä kun tulisi Voiton klinikkakäynnistä hyviä uutisia niin voisi oikeasti huokaista helpotuksesta, vielä pitää kuitenkin sitä päivää odottaa...
Nyt saa kysyä ja toivoa!
maanantai 27. heinäkuuta 2015
Kiitos viime aikaisista tsempeistä Voiton suhteen ja myös teidän omista kokemuksista samanlaistenongelmien suhteen. Vastailen teidän kommentteihin pian. Nyt tarvitsisin kuitenkin KYSYMYKSIÄ, sillä ajattelin tehdä kysymyspostauksen erään lukijan toiveesta. Vastasin hänelle silloin, että tuskin teen, kun ne on loppujen lopuksi aika työläitä postauksia enkä muutenkaan tykkää erityisemmin niiden tekemisestö. Mieli muuttui nyt kuitenkin, sillä ei ole oikein muutakaan postattavaa Voiton saikkuilun ja Pinjan käsivamman (ei voi kuvata kunnolla) vuoksi. Ja kova hinku olisi teille kaikesta huolimatta kirjotella!
Kysymykset voi olla ihan mistä aiheista tahansa, vaikka ihan kaikkiin kysymyksiin en varmasti tule vastaamaan. Jos teillä on jotain video- tai postaustoiveita, joita voisin Voiton saikkuilessa tehdä niin niitäkin saa pistää tähän postaukseen. Tavallisia videopostauksia ja my day -videoita ei tarvitse toivoa, sillä sellaisia kyllä teen kunhan vaan innostun (ja muistan) kuvata!
Eli eikun kyssäreitä ja toiveita tulemaan!
Voi voi Voittoa...
perjantai 24. heinäkuuta 2015 • ontuminen, Voitto sairastelee
Harmittaa, mutta eniten huolestuttaa.
Edellisessä postauksessa iloitsin jo pahimman ontumisen katoamisesta. Voitto sai viettää vapaata varmuuden vuoksi kengittäjän käymisen jälkeisenä päivänä. No, vapaapäivän jälkeen ongelma oli palannut... Aloitin normaalisti ratsastuksen. Voitto nyökytti päätään vaivalloisesti, heitti painoa ulkojalalta vasemmassa kierroksessa pois ja huiski tyytymättömänä hännällään. En kiusannut sitä enempää, palattiin talliin parin ravikierroksen jälkeen kylmäämään jalkoja. Jaloissa ei vieläkään ollut mitään merkkejä turvotuksesta tai lämmöstä.
Kummallisintahan tässä on se, että Voitto ei oireillut yhtään silloin kun kengittäjä kävi... Miten se nyt sitten taas jatkuikin? Alkaa oikeasti jo huolestuttaa, että mikä voi olla vikana. Voitto ei ole koskaan oireillut noin, joten alkaa pelottaa onko siellä jotain ihan uutta ongelmaa vanhojen lisäksi.
Aloin tänään miettimään sitä, miksei Voitto oireillut kengittäjän käydessä. Aloitin silloin juoksuttamalla Voittoa ihan vain päitsillä vaatimatta mitään ja ratsastin vasta aikamme hölkyteltyä liinassa. Voisikohan vika olla jossain ylempänä, selässä, kaulassa, lihaksissa...
Tänään sitten juoksutin Voittoa, jotta näkisin miten se liikkuu maasta. Tosin ihan kunnolla sivuohjilla, suitsilla ja satulalla. Selkään liike tuntuu kyllä paljon pahemmalle. Voihan se toki olla, että se tänään liikkuikin paremmin, mitä esimerkiksi eilen. Latasin teillekin lyhyen pätkän, siitä näkee kuinka Voitto varoo ulkojalkaa ja ottaa välillä kummallisen askeleen. Tosi vaikea kuvailla nimittäin millä tavalla se on epäpuhdas, sillä ei se onnu samalla tavalla kun aikaisemin, vaan on tosi epämääräinen.
Huomenna koitan ratsastaa, jos Voitto on huono, otan sen liinan päähän ilman varusteita. Kuten kengittäjänkin kanssa ja katson miten se sitten liikkuu, jos oireilua ei silloin näy niin sitten vian voisi paikantaa jonnekkin muualle kun itse jalkaan. Tässä on nyt kaksi viikkoa aikaa testailla kotona, sillä vasta sitten saadaan (toivottavasti) varmuus viasta klinikalta.
Varattiin klinikka Tampereelle, mutta lähin aika oli meidän vakkarilääkärille vasta noin kahden viikon päähän, joten nyt vaan sinnitellään kotona. Lääkäri käski liikutella sen mukaan mitä pystyy, sillä vika on helpompi paikantaa kun se on ns. päällä. Jos seisotan Voittoa kaksi viikkoa, niin vika tuskin tulee näkyviille sitten lääkärissä niin helposti. Jos Voitto on hyvä ratsastan vähän enemmän, josse on huono niin sitten en tietenkään kiusaa sitä, sillä vika on selvästi jo esillä.
Aloin tänään miettimään sitä, miksei Voitto oireillut kengittäjän käydessä. Aloitin silloin juoksuttamalla Voittoa ihan vain päitsillä vaatimatta mitään ja ratsastin vasta aikamme hölkyteltyä liinassa. Voisikohan vika olla jossain ylempänä, selässä, kaulassa, lihaksissa...
Tänään sitten juoksutin Voittoa, jotta näkisin miten se liikkuu maasta. Tosin ihan kunnolla sivuohjilla, suitsilla ja satulalla. Selkään liike tuntuu kyllä paljon pahemmalle. Voihan se toki olla, että se tänään liikkuikin paremmin, mitä esimerkiksi eilen. Latasin teillekin lyhyen pätkän, siitä näkee kuinka Voitto varoo ulkojalkaa ja ottaa välillä kummallisen askeleen. Tosi vaikea kuvailla nimittäin millä tavalla se on epäpuhdas, sillä ei se onnu samalla tavalla kun aikaisemin, vaan on tosi epämääräinen.
Huomenna koitan ratsastaa, jos Voitto on huono, otan sen liinan päähän ilman varusteita. Kuten kengittäjänkin kanssa ja katson miten se sitten liikkuu, jos oireilua ei silloin näy niin sitten vian voisi paikantaa jonnekkin muualle kun itse jalkaan. Tässä on nyt kaksi viikkoa aikaa testailla kotona, sillä vasta sitten saadaan (toivottavasti) varmuus viasta klinikalta.
Varattiin klinikka Tampereelle, mutta lähin aika oli meidän vakkarilääkärille vasta noin kahden viikon päähän, joten nyt vaan sinnitellään kotona. Lääkäri käski liikutella sen mukaan mitä pystyy, sillä vika on helpompi paikantaa kun se on ns. päällä. Jos seisotan Voittoa kaksi viikkoa, niin vika tuskin tulee näkyviille sitten lääkärissä niin helposti. Jos Voitto on hyvä ratsastan vähän enemmän, josse on huono niin sitten en tietenkään kiusaa sitä, sillä vika on selvästi jo esillä.
Kuten videosta huomaa, ei hevonen ainakaan kamalissa kivuissa voi olla, vaikka epäpuhtaasti liikkuukin ;) Toivotaan nyt kaikki kuitenkin parasta, ettei siellä olisi mitään vakava...
Epämääräistä ontumista
keskiviikko 22. heinäkuuta 2015 • jalkojen hoito, kaviopaise, ontuminen, Voitto sairastelee
Voitolla oli vapaapäivä perjantaina. Seuraavana päivänä ratsastin normaalisti sileetä kentällä. Kiinnitin jo silloin huomiota, että Voitto astui kummallisesti ulkojalalla vasempaan kierrokseen. Ei missään nimessä ontunut, mutta heitti painoa pois jalalta. Seuraavana päivänä sama jatkui ja havahduin ihan kunnolla, että nyt on jotain vialla. Ratsastelin vähän sileetä kaikissa askellajeissa ja ongelma oli edelleen sama, ulkojalka vasempaan kierrokseen jätti varsinkin kentän pehmeillä kohdilla painoa väillä pois. Kokeiltiin ilman satulaa, ilman suojia jne. Mutta ongelma ei lähtenyt pois. Jalat olivat täysin saman lämpöiset, niissä ei ollut nestettä eivätkä ne reagoineet puristukseen.
Ongelma kärjistyi sitten kolmantena päivänä. Voitto heitti painoin pois jokaisella askeleella vasempaan ja oireilua oli jo jalan ollessa sisäjalkanakin. Silloin lopetin ratsastuksen pariin kierrokseen ja soitettiin kengittäjälle, joka veikkasi kertomuksen perusteella kaviopaisetta, kuten mekin epäiltiin. Saatiin ohjeeksi liottaa kaviota ensin suolavedessä ja sitten tehdä kavion pohjaan betadinehaude seuraavaan päivään saakka.
Kengittäjä sitten tuli neljäntenä päivänä. Voitto juoksi jo laitumella mua vastaan ihan puhtaasti ja lopulta kengittäjän kanssa juoksuttaessa todettiin, että vaiva on poissa. Se liikkui edelleen vähän huonosti ja vähän varoen, muttei missään nimessä sillä tavalla kun aikaisempina päivinä.
Voitto jalka suolavedessä. Yllättävän hyvin onnistui tuo operaatio, pari kertaa vain kaatui ämpäri ;)
Kengittäjä puristeli kavion paiseen varalta, otti kengän pois, puristeli, juoksutettiin, ratsastettiin jne. Mitään aikaisempien päivien kaltaista ei tullut esiin. Kavion kärjellä oli kuulemma pieni tummempi kohta, joka olisi voinut olla ontumisen syy. Kääreet olivat hoitaneet tehtävänsä, eikä paisetta sitten enää seuraavana päivänä ollutkaan. Mitään muuta selitystä mystiselle ontumiselle ei nimittäin saatu.. Voitto huilaa nyt tämän päivän ja katsotaan miten se liikkuu huomenna.
Tästä pelästyneenä aloin miettimään, pitäisikö talven/syksyn vuositarkastus siirtää nyt kesälle. Mua huolestuttaa, sillä piikitysväli on nyt venähtänyt vuoteen, kun se ennen oli puoli vuotta. Eläinlääkäri kyllä sanoi, että vuoden väli olisi tässä tilanteessa ok, mutta leikkauksen jälkeiseksi hoidoksi annettiin piikitys puolen vuoden välein. Ja viimeksi kun venytettiin väliä niin tuli muuten pitkä saikku, joka ei yhdellä eikä kahdellakaan piikityksellä lähtenyt...
Taidetaan siis suunnata Tampereelle klinikalle melko pian, jos nyt ei taustajoukkojen kanssa asian suhteen toisin päätetä.. Ja katsotaan tietty eka miten hevonen liikkuu, mutta olisihan se vähän kummallista, että noin ärhäkkä ja nopea oireilu katoaisi ja tulisikin sitten yhtäkkiä takaisin? Mutta jos pieni arkominen ei katoa, niin sitten taas alkaa olla jo kiire..
Arkea kolmen hevosen kanssa
lauantai 18. heinäkuuta 2015 • aikataulu, Lanjana, lilli, talli
Oman tallin työt jaettuna Pinjan kanssa sekä yhden hevosen liikutus hoituu melko kivuttomasti muun arjen ohella, mutta täytyy todeta, että olisi kyllä melko työlästä hoitaa edes kahden hevosen liikutus ja oma talli ilman apukäsiä muulloin kun kesälomalla. Nostan hattua niille, jotka ratsastavat monta hevosta päivässä tai hoitavat itse koko tallin työt!
Vaikka Pinja on oikeastaan kokonaan pois pelistä niin äiti ja jopa Sinikin on innostunut auttelemaan vähän! Äiti lupautui tekemään Pinjan aamutallit, joten saan nukkua joka toinen päivä ihan rauhassa ilman herätyskelloa. Ei siis tarvitse onneksi lomalla herätä aikaisemmin mitä sitten kun koulut alkaa ;) Sinikin ratsasti pari päivää sitten Lillillä, jospa se innostuisi auttamaan mua ponin liikutuksen suhteen useamminkin.
Monia on kiinnostanut muutenkin arki oman tallin kanssa, joten ajattelin tehdä teille tälläisen aikataulupostauksen päivistäni nimenomaan hevosten hoidon osalta. Kaikki päivät eivät tietenkään tällä samalla kaavalla mene, mutta samat hommat on silti hoidettavana.
klo 7.05 Herätyskello soi. Herään yleensä heti, sillä yleensä aamuherätykset on helpompia, jos olen mennyt myöhään nukkumaan, enkä ole vielä ehtinyt kunnolla edes nukkua. Edellisenä iltana oli mennyt vähän myöhään kaverien kanssa ja unta oli tässä vaiheessa kertynyt vasta reilu kolme tuntia.
Vedän yökkärin päälle tallivaatteet ja kipitän suoraan talliin. Hevoset saavat kaurat, jonka jälkeen ne pääsevät tarhaan kuivaheinille. Lilli on aina syönyt ensimmäisenä, sitten Lanja ja viimeisenä Voitto. Voitto on yleensä sen verran hidas, että odotellessa käärin pinteleitä, laittelen ruokia valmiiksia ja joskus siivoilen Lanjan karsinankin.
klo 7.25 Olen jo takaisin sängyssä. Aamutallissa ei pitkään kestä, sillä karsinoiden siivoaminen saa jäädä myöhempään eikä loimiakaan tarvitse kesällä pukea. Tsekkaan pikaisesti somen, jos ei nukuta heti, mutta oikeastaan lähes aina nukun vielä aamutallin jälkeen.
klo 11.00 Tänä kesänä on tullut kyllä nukuttua ihan ihmeen pitkään, mä kun ennen heräsin aina yhdeksän ja kymmenen aikoihin.. Tosin ehkä nukkumaanmenoajallakin on jotain tekemistä asian kanssa. Syön heräämisen jälkeen aamupalaa ja katson yleensä hetken Netflixiä. Aloitin juuri muuten Vampyyripäiväkirjat -sarjan ja se on osottautunut ihan huipuksi!
Lilliä ja Voittoa voi taluttaa myös samaa aikaa. |
klo 12.00 Hevoset pääsevät laitumelle. Jos ne viedään kauimmaisille pelloille tarvitsen mukaan ainakin yhdet apukädet, sillä Lanja ei pärjää yksin tarhassa eikä laitumellakaan - kuten ei Lillikään, joten hevosia ei yksin voi kauas viedä. Lähilaitumille saan ne vietyä yksinkin. Tänään kotona ei ollut kuin Pinja, joten oli pakko jättää hevoset lähilaitumille, jotka alkavat olla jo aika kalutut. Laitumelle viennin lisäksi täydennän vesiämpärit ja siivoan Lanjan karsinan.
klo 15.00 Lähden ratsastamaan Voiton. Käyn maastossa kävelylenkillä Pinja seuraneitinä. Ehdin yleensä ratsastaa toisen hevosen ennen klo 16.00 ruokaa, jolloin hevoset tulevat tarhoihin ja saavat kuivaheinää ja kauraa. Siivoilen Lillin ja Voiton karsinat hevosten syödessä ja Voiton kylmien vaikuttaessa. Seuraavaksi vuorossa on sitten Lillin liikutus.
Yhtenä päivänä hyppäsin Lillillä! Siitä lisää myöhemmin videon muodossa. |
Yritän yleensä suunitella liikutukset niin, ettei molemmille satu aikaa vievä ratsastus samalle päivälle, jolloin tallilla ei kulu ihan niin paljoa aikaa. Vapaapäivät esimerkiksi ovat eripäivinä, jolloin näinä päivinä tallilla kuluu sitten vähemmän aikaa. Lillin liikutus on siinä mielessäkin helppoa, ettei se ole ihan täydessä treenissä enää.
Liikutuksen, karsinoiden siivouksen ja ruokinnan lisäksi siivoilen noin joka toinen päivä hiekkatarhat. Tallilla kuluu päivästä riippuen parista tunnista melkein hevosten iltaruokaan, joka on kahdeksalta.
klo 20.00 Hevoset otetaan sisälle ja ne saavat heinää sekä kauraa. Iltatallissa laitetaan valmiiksi aamutallin jutut, kaurat kippoihin, vesiämpärit täyteen jne.
Päivä ja menot rytmittyy siis aika pitkälti hevosten ohjelmaan. Pinjan kanssa pystyi sumplimaan hyvin vuoroja omien menojen mukaan, mutta nyt täytyy aika pitkälti hoitaa itse, että on varmasti kotona ruokkimassa ja hoitamassa hevosia. Toki tarvittaessa muitakin apukäsi kotoa löytyy Pidetään peukkuja, että Pinja saa ratsastusluvan ennen koulujen alkua! Miten te organisoitte oman tallin hoidon ja monen hevosen ratsastuksen?
Lanja |
Kolme videopostausta!
tiistai 14. heinäkuuta 2015 • Blogitalli, klinikka, myday, video, videopostaus
Nyt videoiden ystäviä hemmotellaan, sillä mulla olisi kolme video teille näytettävänä!
Edetään aikajärjestyksessä. Ensimmäisenä jo keväällä kuvattu video, joka on julkaistu jo Blogitallin sivuilla. Blogitalli julkaisee kesän aikana bloggaajien videosarjaa ja mun päivä on mukana nyt toisessa jaksossa! Klipit vaihtelevat minun ja Jillan välillä, joten pääsette samalla kurkistamaan Jillan arkeen. Aikaisemman jakson ja tulevat jaksot löydät jatkossa täältä.
Ja viimeisenä sitten hieman keskeneräiseksi jäänyt my day, jonka kuvasin puhelimella. Tätä en olisi täällä blogin puolella tylsyyden vuoksi edes julkaissut, jos ei näitä muita videoita olisi. Ne jotka tykkää videoista, niin kannattaa seurata meidän kanavaa youtubessa, sillä sinne tulee paljon videoita, joita ei täällä blogissa näy!
Uusia ratsuja, kouluvalmennus ja valmentaja selässä!
sunnuntai 12. heinäkuuta 2015 • Ellu ratsastaa, kouluvalmennus, lilli, muita hevosia, Unto, video
Aloitellaan nyt viikon postaustauon jälkeen kouluratsastuspainoitteisilla kuulumisilla. Vähän tahmeaa tämä blogin puolelle palaaminen on vieläkin, sillä en juuri ole ehtinyt pitää sitä monen suosittelemaa blogilomaa, vaikkei postauksia ole tullutkaan. Kuitenkin haluan nyt kertoa kuulumisia, ennen kun kaikki tapahtumat unohtuu ja jo kuvatut matskut käy "vanhaksi".
Kiirettä on tosiaan pitänyt nyt vieläkin enemmän, sillä Pinjalla meni olkapää sijoiltaan, joten mä olen nyt sitten ainakin tulevan kuukauden vastuussa koko tallista ja molempien heppojen liikutuksesta. Äiti lupasi hoitaa Pinjan aamutallit, mutta muuten olen hoidellut oikeastaan melko yksin hepat. Kuvatahan ei yhdellä kädellä pysty mitenkään, joten en tiedä mistä mä aion nyt tulevaisuudessa hommata valokuvia blogiin... Onneksi vielä jonkin verran matskua varastossa!
Lillin liikutus on sujunut vähän vaihtelevasti. Poni on Voiton jälkeen melko hankala, huomaa kyllä eron hyvin koulutetun ja ratsastuskoulutaustaisen hevosen välillä. Mutta eiköhän yhteinen sävel ala löytymään kun kuukausi tässä nyt ratsastellaan. Oli muuten ihana käydä Lillillä maastossa, saattoi vaan matkustaa ja katsella maisemia! Voiton kanssa kun pitää koko ajan vahtia ja ratsastaa, muuten se kääntyy kotiin, tippuu ojaan tai kääntyy väärästä risteyksestä.
Sinä päivänä kun Pinjalla tuo käsi meni, olisi hänellä ollut kouluvalmennus valmentajamme hevosella. Pinja ei tietenkään voinut ratsastaa, joten mä pääsinkin kokeilemaan ihan uutta hevosta pitkästä aikaa. Olin nähnyt Pinjan menevän Untolla, joten tiesi vähän millainen ratsu mulla olisi alla. Unto osoittautui tosi kivaksi, paljon mukavammaksi mitä olin kuvitellut. Oli kyllä taas ihan erilainen kaveri kun Voitto. Vauhtia ei nimittäin puuttunut, mutta sitten hevonen ei kuitenkaan ollut missään nimessä kovasuinen, joten piti olla hyvin tarkka käden kanssa. Sai ihan tosissaan tehdä istunnalla töitä. Valmennuksen jälkeen sain kehuja, että sehän meni ihan kivasti. Lisäksi mä en ollut ollenkaan vino siellä selässä, kuten Voiton kanssa. Eikä voi edes pistää estesatulan piikkiin, sillä Untollakin oli estesatula.
Mulla ei ole mitään kuvia Untosta tuolta ratsastuskerralta, joten laitetaan nyt tämä kuva Korholan kisoista, joissa olin pitkästä aikaa kameran takana. Oli kyllä kiva kuvata, harmi kun nykyään tulee lähes aina itse kisattua näissä lähikisoissa, joten kisakuvaushommat on vähän jäänneet.. Kaikki kuvat kisoista löytyy täältä.
Voitto on liikkunut nyt kotona jotenkin hirmu huonosti. En ole saanut siihen jotenkin otetta, eikä se keskity siihen mitä yritän siltä pyytää vaan mieluummin tähyilee mitä kentän ulkopuolella tapahtuu. Toki hyviäkin pätkiä tulee, mutta kuitenkin sileän treeneistä on jotenkin ikävä fiilis nyt viime ajoilta. Oli siis todellinen yllätys miten kivasti Voitto liikkui kouluvalmennuksessa! Se oli ihan todella kiva ratsastaa, liikkui eteen kun pyysin, tuli takaisin kun pyysin jne. Varsinkin alkutunnin muodosta saatiin kehuja ja muutenkin palaute oli kivan positiivista. Molemmat väsähdettiin hiukan loppua kohti, joka ei kyllä ole ihme, sillä ei hevosella eikä minulla voi olla kuntoa liikkua tuntia kunnolla, kun kotona hommista ei ole tullut juuri mitään.
En tiedä millä kotitreeniin saataisi samanlainen fiilis.. Enkö itse vaadi Voitolta tarpeeksi, kun kukaan ei ole katsomassa vai mikä voi olla ongelmana. Lähinnä ongelma on rentous ja muoto, pohkeen eteen ja reaktiivisemmaksi olen sitä kyllä saanut hiukan jo työstettyä. Ellu nimittäin ratsasti Voiton pari päivää sitten ja sanoi, että se on nyt parempi kun viimeksi eikä niin pahasti pohkeen takanakaan. Joten ei kotiratsastus nyt fiiliksistä huolimatta voi ihan pielessä olla, sillä tuskin hevonen silloin olisi paremmaksi muuttunut.
Hevonen saisi tietysti olla vieläkin reaktiivisempi ja paremmin pohkeen edessä, mutta eiköhän se tästä pikkuhiljaa. Pientä moitetta tuli myös pikkasen liian herkistä vaihdoista eli kotiläksynä vastalaukkaa. Tosin onhan se esteradalla ihan kiva, että hevonen tekee vaihdot omatoimisesti ;) Voitto oli muuten todella kiva ratsastaa seuraavana päivänä Ellun ratsastuksen jälkeen, sain kotona samoja fiiliksiä mitä kouluvalmennuksessa.
Blogipohdintaa ja kisapostaus
sunnuntai 5. heinäkuuta 2015 • bloggaus, este kilpailut
Sain viime postaukseen paljon palautetta, siitä kuinka blogi on mennyt huonompaan suuntaan. Kuinka postauksia tulee liian harvoin ja kuinka postaukset toistavat itseään. Kaikki palaute oli minusta ihan totta, mutta silti tuntui ikävälle saada sitä. Ihmiset eivät tunnu ymmärtävän, että tätä touhua ei vain voi jaksaa ilman pientä hölläystä välillä. Eihän kukaan työskentelen vuosia putkeen seitsemänä päivänä viikossa?!
Katsoin juuri postausarkistoa. Olen viimeksi vuoden 2011 maaliskuussa lomaillut kunnolla. Sen jälkeen olen kirjoittanut kolmen vuoden ajan 15-25 postausta kuukaudessa, kunnes tänä vuonna olen hidastanut tahtia reiluun kymmeneen postaukseen kuukaudessa. Alkuvuoden selittelin hiljaisempaa postaustahtia koulukiireillä ja sillä, ettei pimeässä saa kivoja kuvia. Oikea syy taitaa kuitenkin olla pieni kyllästyminen.
Kuulumisia on kiva kertoa, jos on hyvää kuvamateriaalia ja videoita - niin ja aikaa. Ennen revin ajan jostain muualta, kavereiden kanssa hengailusta, koulujuttujen tekemisestä, nukkumisesta tai vaikka sarjojen katselusta. Kyllästymisen huomaa siitä, että sitä aikaa ei tule otettua muusta pois blogin vuoksi. Blogin ääreen tulee istuttua silloin, kun ei ole oikeasti mitään muuta hommaa.
Miten tästä sitten jatketaan? En aio pitää mitään erityistä taukoa, kirjoittelen silloin kun huvittaa ja silloin kun on materiaalia. Eiköhän se postaustahti ja innostus tästä palaile itsestään. Tosin syksyn ylioppilaskirjoitusten takia voisi innostus vaikka pysyäkkin poissa ja siirtyä sinne koulukirjojen pariin ;)
Kuulumisia on kiva kertoa, jos on hyvää kuvamateriaalia ja videoita - niin ja aikaa. Ennen revin ajan jostain muualta, kavereiden kanssa hengailusta, koulujuttujen tekemisestä, nukkumisesta tai vaikka sarjojen katselusta. Kyllästymisen huomaa siitä, että sitä aikaa ei tule otettua muusta pois blogin vuoksi. Blogin ääreen tulee istuttua silloin, kun ei ole oikeasti mitään muuta hommaa.
Miten tästä sitten jatketaan? En aio pitää mitään erityistä taukoa, kirjoittelen silloin kun huvittaa ja silloin kun on materiaalia. Eiköhän se postaustahti ja innostus tästä palaile itsestään. Tosin syksyn ylioppilaskirjoitusten takia voisi innostus vaikka pysyäkkin poissa ja siirtyä sinne koulukirjojen pariin ;)
Jottei materiaali homehtuisi kansioon, kirjoittelen teille nyt viime viikonlopun epäonnistuneista kisoista. Meillä oli tässä ihan lähellä oman seuran vähän isommat kaksipäiväiset kisat. Ei kaverin rippijuhlien takia päästy, kun sunnuntaina, joka oli kyllä harmi. Olisi ollut kiva hypätä kahtena päivänä! Sunnuntaina luokkina toimivat 95cm ja 105cm, jännitin etukäteen vähän kuinka iso tuo 105cm tulee olemaan. Ihan turhaa panikoin, sillä eihän se tuntunut yhtään metriä isommalta!
Voitto oli todella laiska verkassa ja sain ihan oikeasti potkia sitä eteen. Se tosin vain örisi mulle protestiksi... Tämän myötä päätettiin lyhentää laidun aika takaisin yhteen ruokintaväliin, sillä se oli rokotusloman takia päässyt vähän venähtämään. Ja laidunhan perinteisesti löysistyttää. Yritin kuitenkin parhaani mukaan saada hevosen liikkumaan ja ihan hyvin sen sitten sainkin pohkeen eteen, vaikkei meno todellakaan ollut sellaista kuten yleensä kisoissa. Verkassa hypyt onnistuivat tosi kivasti, etäisyydet osuivat hyvin kohdalleen!
Radalle mennessä muistelin kaikkia viime aikojen ohjeita, ei ulko-ohjaa, hyvä laukka, lyhyet ohjat... Ensimmäinen este ylittyi kivasti, kuten myös seuraavakin. Siitä pitkä yli 30 metrin linja okserille, jolle tulin vähän lähelle. Sitten radan ainoa suhteutettu, joka oli muistaakseni oikeasti seitsemän laukan väli, mutta mä ratsastin sen ihan superhuonosti... Tulin linjalle sisälle hyvin, mutta en tehnyt välissä mitään! Väli olisi ollutkin meille ihan hyvä kahdeksan, mutta en ajatellut mitään ja yritin tuupata Voittoa seitsemään laukkaan. Todella ärsyttävä moka, josta seurasi sitten tietysti kielto. Uusi lähestyminen onnistui hyvin ja este ylittyi helposti, seuraavalle okserille oli melko pitkä matka ja ajauduttiin hiukan pohjaan. Kaareva pystyltä sarjalle sujui myös hyvin ja meidän rata päättyikin siihen.
Radan jälkeen oli ihan jees fiilis. Kaikki muu sujui hyvin, paitsi se yksi ainoa lähestyminen. Menin onneksi ihan luokan lopussa, sillä olin seuraavassa luokassa ihan alussa. Voittoa ei tarvinnut laittaa ollenkaan välissä pois, vaan se sai seisoskella ja kävellä varjossa 105cm luokan radan kävelyn ajan.
105cm rataan verryttelin tehden paljon siirtymisiä ja yrittäen saada Voitto vieläkin paremmin pohkeen eteen, hypyt onnistuivat jälleen ihan hyvin ja radalle lähdin hyvällä fiiliksellä. Ykkönen oli sama ja sain siihen jälleen kivan lähestymisen. Seuraavakin este oli sama kun edellisessä, mutta nyt kyllä mokasin sen ihan täysin... En tiedä miten se vanha ongelma tuli taas esiin ja ratsastin oikeasti erittäin huonosti ja rumasti esteelle. Voitto sitten luonnollisesti kielsi. Uudella lähestymisellä sitten yli ja rata jatkui hyvin kunnes mokasin kutosella uudestaan. Tähän en ratsastanut niin räikeästi väärin kun edelliselle kiellolle, mutta silti vähän huonosti. Suoristaminen jäi ehkä hiukan vajaaksi, jonka lisäksi oltiin tulossa vähän lähelle. Videolta katsoin hidastuksen monta kertaa ja näytti sille, että Voitto olisi kyllä voinut päästä esteestä yli, mutta kielsi nyt vaan vähän herkästi mun aikaisempien mokien takia. Tiedä sitten. Tuloksena oli siis kauden ensimmäinen hylky.
Kotiin ei kovin hyvillä fiiliksillä lähdetty. Kisat ja treenit ovat nyt sujuneet kivasti, kieltely on jäänyt ja en edes muista milloin viimeksi oltaisi otettu kolme kieltoa yhden hyppykerran aikana. Joten onhan tämä huono suoritus. Radat menivät ihan hyvin ilman noita virheitä, jokaisesta virheestä vaan tällä kertaa seurasi kielto.
Mun hermo ei vaan tahdo pitää kisoissa, vaikken mikään jännittäjä olekaan. Silti tuolla en jotenkin pääse sellaiseen fiiliksen ja tilaan, mitä treeneissä. Sähellän, vanhat virheet tulee pinnalle jne. Sain Terhiltä illalla kivan tsemppiviestin ja eihän tässä nyt muu auta kun treenata lisää nimenomaan kisoissa. Ne hermot kun ei kotona treenaamalla pysy kurissa, vaan toistoja tarvitaan nimenomaan sieltä kisaradalta. Harmillisesti lähialueella ei nyt oikein meille sopivia pikkukisoja ole :/
Mun hermo ei vaan tahdo pitää kisoissa, vaikken mikään jännittäjä olekaan. Silti tuolla en jotenkin pääse sellaiseen fiiliksen ja tilaan, mitä treeneissä. Sähellän, vanhat virheet tulee pinnalle jne. Sain Terhiltä illalla kivan tsemppiviestin ja eihän tässä nyt muu auta kun treenata lisää nimenomaan kisoissa. Ne hermot kun ei kotona treenaamalla pysy kurissa, vaan toistoja tarvitaan nimenomaan sieltä kisaradalta. Harmillisesti lähialueella ei nyt oikein meille sopivia pikkukisoja ole :/
Pikaiset kuulumiset
keskiviikko 1. heinäkuuta 2015
Viime aikoina oon istunut enemmän ulkona auringossa sekä viettänyt aikaa kaveredein kanssa ja näin ollen blogihommat on lievästi ilmaistuna heitteillä. Olen myös yrittänyt lueskella syksyn ylppäreihin ja kaksi viidestä bilsan kirjasta onkin nyt luettu läpi.
Harvinaisen vähäinen koneella istuminen onkin vähän kostautunut, sillä rästissä on hirvittävän pitkä lista hoidettavaa ja näin ollen kynnys aloittaa hommien hoitaminen on vieläkin suurempi. Monta postausta kirjoittamatta, monia tunteja videota käsittelemättä, sähköposteihin vastaamatta jne.
Katsotaan tarttuisinko joku sadepäivä tekemättömien hommien listaan, nyt kuitenkin pikainen katsaus mitä teille on luvassa kunhan pääsen koneen ääreen!
Hyppäsin itsenäisesti ennen kisoja, harjoitellen Sannan valmennuksessa todettua ongelmaa. Oli muuten oikeasti tosi paljon vaikeampaa lähestyä helpolla tiellä vasempaan kierrokseen, kun vaikeammalla tiellä oikeaan kierrokseen. Huomasi hyvin kuinka iso ongelma meillä onkaan korjattavana, niin pieni juttu kun ulko-ohja on avain melko isoon ongelmaan.
Käytiin kisoissa pyörähtämässä ja kotiin tuomisena oli kauden ensimmäinen hylätty. Pikkasen masensi, sillä ratsastin itse tosi huonosti kolmelle esteelle ja jokaisesta näistä ratsastusvirheistä seurasi sitten kielto.
Tilaa:
Blogitekstit (Atom)