Villivarsa liinan päässä
lauantai 28. marraskuuta 2015 • eläimet, juoksutus, oma elämä
Eilen kipaistiin heti koulusta tultua Pinjan kanssa talliin, sillä haluttiin nappasta pari kuvaa blogiin. Koeviikon takia päästiin normaalia aikaisemmin, mutta silti pimeys yllätti meidät ja kuvista ei nyt ihan niin kivoja tullut mitä oltaisi toivottu. Edellisen postauksen kuviin verrattuna tausta on myös harvinaisen ankea, sillä lumet sulivat juuri pois. Heppojen kannalta hyvä, sillä kenttä on ihan sula ja päästään nyt taas kunnolla ratsastamaan!
Harjasin Voiton pikaisesti, heitin juoksutuskamat niskaan ja lähdettiin kentälle kävelemään alkukäyntejä. Kuvasin siinä samalla teille liveä Periscopella ja moni näkikin miten villillä päällä Voitto oli. Edellisenä päivänä olin ekaa kertaa moneen päivään päässyt liikuttamaan sitä kaikissa askellajeissa, mutta virtaa riitti säiden takia pidetyn kevyemmän jakson takia silti!
Annoin Voiton hölkätä molempiin suuntiin omaa tahtia mummoravia, jotta paikat vähän vertyisivät. Tämän jälkeen otin sen sitten hetkeksi vähän pienemmälle ympyrälle, jotta saisin Voiton oikeasti liikkeelle niin, että takajalatkin tekevät muuta kun laahaavat perässä. Kun Voitto liikkuu hyvin pienellä ympyrällä, päästän sen isolle ympyrälle, josta sitten aina tarpeen vaatiessa eli vauhdin hidastuessa pyydän sen pienemmälle ympyrälle. Voitto nimittäin tasan tarkkaan tietää mihin asti piiska yltää, joten ei tarvitse heppaa pyytää kun pienemmälle ympyrälle niin se tajuaa pistää takajalat liikkeelle.
Ravin jälkeen otin laukkaa, joka oli edellisenä päivänä ollut vähän vaivalloista. Nyt laukat ei kuitenkaan vaihdellut turhaan ja Voitto laukkasi varsinkin vasempaan kierrokseen tosi nätisti. Oikeaan kierrokseen se sitten päätti vetää pikku rodeot, kuten noista kuvistakin näkee. Heitin siinä sitten raipan maahan kun tuntui ettei heppa rauhoitu millään, vaikka melkein jo tiesin mitä seuraavaksi tapahtuu. Voitto nimittäin vetää yleensä tuollaisten hepuleiden jälkeen liinat kiinni ihan yhtäkkiä, pysähtyy ja käänty mua päin eikä suostu palaamaan enää ympyrälle. Mulla ei sitten tietenkään ole raippaa, kun olen sen maahan heittänyt, jotta heppa rauhoittuisi.
Mun arvaus osui oikeaan, sen verran hyvin jo hepan tunnen. No, eikun
raippa maasta käteen ja uudelleen ympyrälle. Sama rodeo jatkui, mutta
nyt pidin raipan kädessä, sillä suuntaa ei voi omatoimisesti alkaa
vaihtamaan. Lopulta heppa sitten rauhoittui ja otettiin vielä pari hyvää
pätkää ravissa sekä laukassa. Liinassa on ihan hyvä välillä purkaa
ylimääräistä virtaa, joten ei pidä siitä hevoselle pahastua :)
Pysy mukana menossa
keskiviikko 25. marraskuuta 2015 • oma elämä, some
Nykyään blogien ympärillä pyörii monia muitakin sosiaalisen median kanavia. Bloggaaminen vaatii aikaa, paneutumista ja tietokoneen avaamista - tosin niin vaatii youtubekin, mutta muuta sosiaalisen median kanavat kuten Instagram, Snapchat ja uusimpana Periscope päivittyvät täysin reaaliajassa kiireenkin keskellä. Monet lukijat ovat blogin muutkin viestintäkanavat löytänyt, mutta ajattelin nyt taas muistutella uusista ja vanhemmistakin jutuista.
Facebook alkaa olla jo vähän menneen talven juttuja, mutta itsekkin sitä käytän uutisten seuraamiseen, joten tulee sinne varsinkin uusien postausten linkit jaettua. Vanhmetta ihmiset löytävät myös yleensä tien blogiini Facebookin kautta, jonka lisäksi Facebookissa tehdyt julkaisut leviävät myös niiden feediin, jotka eivät blogia seuraa ja näin ollen uusia lukijoita tulee aina tasasin väliajoin. BLOGIN FACEBOOKKIIN
Instagram on viime aikoina ollut kovasti pinnalla ja siellä mulla onkin kaksi tiliä, toinen hevoskuville ja toinen muille kuville. Instagramiin lisään vähän tarkemmin harkittuja kuvia, joiden käsittelyyn ja ottamiseen käytän aikaa esimerkiksi arkisempaa Snapchattia enemmän. Hevoskuvat löytyvät @LILLIVOITTO -käyttäjältä ja muut kuvat @TIIAVOITTO -käyttäjältä. Tosin harkitsen tuon toisen käyttäjän nimen muuttamista, mutta jotenkin tuntuu kummalle lähteä muuttamaan nimeä, onhan siitä tullut jo jonkinlainen tavaramerkki...
Snapchatissa hoituu nykyään niin kavereiden kanssa viestittely kun teille lukijoillekkin tärkeiden ja nopeasti tietoisuuten haluttujen asioiden kertominen. Ihan ehdoton lempparisovellus tällä hetkellä! Kavereiden kanssa tästä on myös saanut hauskan pelin, snäppiputkien keräämistä, paraskaverilistalle pääsemistä yms. Kannattaa kysyä kaverin apua, jos sovellus on vieras vielä. Itselläkin meni tosi pitkään ennen kun kaverin avustuksella hiffasin miten tämä toimii. Mun Snapchatin löytää nimellä TIIASUOMALAINEN, sieltä näkee mun mystoryn, mutta snäppejä mulle ei valitettavasti voi laittaa kun kaverit :/
Ihan uusin juttu on Periscope, johon tutustuin itsekkin vasta eilen. Palvelun kautta voi lähettää puhelimeen livelähetystä. Joskus aikaisemmin tehtiin jonkun toisen ohjelman kautta Pinjan kanssa paljonkin livejä, mutta se sitten jäi ohjelman hankaluuden vuoksi. Tää on kuitenkin ihan huippu ja helppokäyttöinen ohjelma, jolla kuvasin juuri äsken ekan liven. Kun alatte seuraamaan mua, niin teille tulee aina puhelimeen ilmoitus kun kuvaan. Samalla voi sitten kysellä ja kommentoida. Mut löytää sieltä nimellä TIIAVOITTO.
Youtube ei ehkä kummempia esittelyjä kaipaa, enkä sitä välttämättä ihan samanlaiseksi kanavaksi laskisikaan kuin edelliset. Täältä meidän kaikki videot kuitenkin pääsee näkemään.
Olisi kiva myös kuulla teidän mielipiteitä asiast? Mitä kanavia
seuraatte, miksi? Mitä ette, miksi? Lukeeko jok ihan vain pelkkää
blogia?
ps. Vitsi mua ärsyttää, kun en saanut tota Instagramin kuvakkeesta samanlaista kun näistä muista...
Talviset terveiset
lauantai 21. marraskuuta 2015 • eläimet, lifestyle, oma elämä
Huh.. Reilusti yli viikko edellisestä postauksesta ja ensimmäistä kertaa moneen päivään istahdan koneen ääreen. En tiedä mihin kaikki aika oikein valuu. Koulujuttuja on ollut tehtävänä, essettä ja kirjan lukemista - sellaisia joita ei voi oikein hutiloida tai skipata. Täytyy nyt mainita, että tästä blogin kirjoittamisesta on kyllä ihan valtava hyöty mulle äidinkielessä ja toki muissakin aineissa, joissa kirjoitetaan esseitä. Viimeinen otsikkoesse oli omasta mielestäni surkea, kirjoitin sitä pienissä pätkissä kiireessä, enkä edes lukenut kertaakaan läpi valmiina kun tiesin lopputuloksen olevan sekava ja huono. No, tuloksena oli sitten 50-55p/60p, jotka on siis minulle ainakin tosi hyvät pisteet.
Nyt eksyin vähän varsinaisesta postausaiheesta, mutta koulujutuista nyt samalla vähän lisää, ne kun kuitenkin monia tuntuu kiinnostavan. Ilmottauduin juuri kevään ylppäreihin, joissa kirjoitan enkun, pitkän matikan, äikän ja uskonnon. Kohta pitäisi varmaan taas alkaa tosissaan lukemaan... Syksyn tuloksetkin tulivat juuri. Mun bilsahan lähti laudaturina koulun opettajan tarkistamana, mutta tipahti sitten kyllä valitettavasti E:ksi. E on kuitenkin ihan mun oikeaa tasoa, joten eipä tuo paljoa harmita.
Sitten Voiton kuulumisiin. Voitto on ollut tosi hyvä! Ollaan käyty kerran Terhin silmän alla treenaamassa ja menty muuten kotona. Voitto on liikkunut puhtaasti joka kerta, parina kertana mm. vapaapäivän jälkeen se on ollut alkuun hiukan epämääräinen, mutta Terhin ohjeita noudattaen se on siitä nopeasti vertynyt. Tosin treenaaminen tyssäsi lumien sadettua maahan... Tänäänkin ratsastin valehtelematta 10 minuuttia, sillä koko ajan oltiin nenillään kamalien tilsojen takia. Toivotaan, että tämä sää tästä nyt muuttuisi pian johonkin suuntaan ja että kengitys olisi pian. Hevosilla on kyllä ollut hokit jo jonkin aikaa, mutta tilsakumeja ei vielä silloin laitettu.
Kaksi edellistä viikkoa mentiin aika reippaalla tahdilla, joten nyt tämä viikko on jo säiden puolesta otettu kevyesti. Eläinlääkäriinkin oltiin jo yhteydessä ja sovittiin, että jossain vaiheessa piipahdetaan kontrollikäynnillä. Ohjeeksi tuli sähköpostin välityksellä, että hypätä ei saa kuukauteen, mutta me kyllä odotetaan siihen klinikkaan asti. Turha pilata mitään hopulla, vaikka nyt alkaa siltä näyttämään, että jalka ihan oikeasti taitaa kestää myös tätä rasitusta. Ihan huippua!
Juoksutus on nyt tullut osaksi meidän viikko-ohjelmaa ja täytyy sanoa, että vitsi miten hyvä liikuntamuoto juoksutusvyöllä ja sivuohjilla. Ilman apuohjia juoksuttaminen on mielestäni oikeastaan turhaa, rasittaa vaan jalkoja. Voitonkin sivuohjat on usein melko löysällä, mutta kuitenkin tukemassa hevosta. Ostettiin vielä ihan oikea juoksutusvyö, joten selkäkin pääsee työskentelemään vapaammin kun satulan kanssa. Olen juoksuttanut Voiton aina vapaan jälkeen, sillä liinassa se vertyy paljon nopeammin kun ratsain.
Moni on kysellyt joulukalenterin perään, mutta nyt tuntuu sille, että en taida olla semmoista tänä vuonna tekemässä.. Ei millään riitä aika kaiken muun elämän rinnalla, jonka lisäksi tuntuu, että olen kaikki mahdolliset erikoispostaukset tässä vuosien saatossa jo toteuttanut. Koitan kuitekin jotain jouluspeciali kehittää!
Puhelimen tyhjennys
keskiviikko 11. marraskuuta 2015 • oma elämä, puhelimen tyhjennys
Taas olisi aika esitellä pari puhelin räpsyä teille. Moni näistä ollut snäpissä tai instagramissa jo, mutta mukana varmasti jotain ennennäkemättömiäkin kuvia. Nämä kaikki on kuvattu tässä syksyn aikana koulun alun jälkeen, paljon olisi uusiakin räpsyjä puhelimessa, mutta säästetään ne seuraavaan postaukseen, jonka voisinkin tehdä heti kuun vaihteessa.
Instagram: tiiavoitto & lillivoitto
Snpachat: tiiasuomalainen
Snapchattiin tulee otettua paljon ihan arkisia kuvia, joita ei ole aseteltu tai muutenkaan mietitty yhtä tarkkaan kun Instagramissa. Tässä mansikkasmoothiet ja Voiton kanssa pusukuva. Mun snäppi tosiaan on tiiasuomalainen, siellä voi katsoa mun my storya, mutta mulle ei voi periaatteessa lähettää snäppejä paitsi aina joskus kun laitan tilini julkiseksi. Siitä kyllä infoan aina erikseen.!
1.Joe Blascon meikkejä aseteltuna. Näistä on muuten tosi kovassa käytössä olleet oikeastaan kaikki paitsi poskupuna ja luomivärit, sillä niitä multa löytyy lähes identtisiä jo entuudestaan. Varsinkin punaisuuden neutralisoijaa ja huulipunoja suosittelen! Tässä postaus näistä. 2&3. Iltaa lähdössä viettämään kavereiden kanssa. Kuvattiin muuten juuri friend tag, sen voi katsoa täältä. 4. Yksi tän hetken ihan lempparibiiseistä. Kuunnelkaapa, ihana!
Snapchatista taas pari kuvaa. Paistettiin takassa pitkästä aikaa vaahtokarkkeja, oli muuten aika hyviä! Toisessa kuvassa lenkkeilemässä ihanassa syksysäässä, enää ei tosin ole ihanat säät lenkkeillä...
Innostuin yhdessä vaiheessa ihan mielettömästi aikuisten värityiskirjoista. Kannattaa tsekata tämä postaus, jos kiinnostaa miten saat tehtyä itsellesi ilmaiseksi värityskirjan! Toi oli tosi reuntouttavaa ja hauskaa puuhaa, korvas mulla hyvin sellaisen turhan netflixin katselun.
1. Herkkuaamupalaa. Bulgarian jogurttia, auringonkukan siemeniä, banaania ja hunajaa. 2. Ihana House of Brandonilta saatu Makian pipo ekaa kertaa päässä. 3. Koulun vessassa on niin kiva valo ottaa kuvia, tausta tosin ei ole mikään paras ;) 4. Oli muuten hyvää ja makeaa tää uus BJ.
1&2. Super helppo DIY-vinkki kaikille. Kieputin jouluvalot peilin ympärille ja tuli ihan älyttömän kiva ainakin mun mielestä! Noi tosin on sellaiset helminauhassa olevat vähän kivemman näköiset, mutta voisi toimia ihan peruvaloillakin. Ja tekemisessä meni pari minuuttia! 3. Rakkaudesta se hevonenkin potkii vai miten se meni... 4. Ihania syksyn värejä oli puissa vielä jokin aika sitten
Mitä mieltä olette, pitäisikö nämä postaukset siirtää toiseen blogiin vai meneekö nämä täällä heppajuttujen lomassa?
Onnellinen
sunnuntai 8. marraskuuta 2015 • ajatuksia, eläimet, oma elämä
Voiko olla ihanampaa tunnetta kun laukata omalla maailman parhaalla ja kivuttomalla hevosella ympäri maneesia ♥
Lauantaina lähdettiin taas Terhin silmän alle maneesille. Voitto oli liikkunut edeltävän viikon ihan hyvin. Liinassa puhtaasti ja ratsastaessa vähemmän epäpuhtaasti kun normaalisti. Puhuttiin satulan sopivuudesta ja juoksutinkin hevosen sitten satulalla, satula on hyvä, ongelmat ei johdu siitä.
Juoksutuksen jälkeen kipusin selkään ja tein terhin ohjeiden mukaan kaikissa askellajeissa avoja ja vähän muutakin jumppaa. Mun hevonen ei ontunut yhtään ainotta askelta. Ei silloin liinassa alkuun. Eikä ratsastaessakaan. Ihan kun mitään taukoa ei olisi ollutkaan. Voitto meni niin kivasti ja vitsi että oli ihanaa ratsastaa!
Töitä on edessä paljon ja jalka voi viellä alkaa oireilemaan rasituksessa, mutta just nyt näyttää hyvälle. Näyttää sille, että mä en ole vain saanut Voittoa selästä käsin kunnolla liikkeelle jolloin sen kroppa ei ole päässyt aukeamaan ja näin ollen se on koko ajan vain mennyt enemmän ja enemmän jumiin. Nyt edetään rauhassa. Seuraavalla viikonloppuna treenaillaan taas Terhin silmän alla ja Terhi ratsastaa joku päivä itse Voiton.
Töitä on edessä paljon ja jalka voi viellä alkaa oireilemaan rasituksessa, mutta just nyt näyttää hyvälle. Näyttää sille, että mä en ole vain saanut Voittoa selästä käsin kunnolla liikkeelle jolloin sen kroppa ei ole päässyt aukeamaan ja näin ollen se on koko ajan vain mennyt enemmän ja enemmän jumiin. Nyt edetään rauhassa. Seuraavalla viikonloppuna treenaillaan taas Terhin silmän alla ja Terhi ratsastaa joku päivä itse Voiton.
Mä en nyt keksi muuta sanottavaa, ehkä analysoin tätä paremmin joku toinen päivä. Nyt oon vaan ilonen ♥
Uusi ulkoasu!
lauantai 7. marraskuuta 2015 • oma elämä, uusi ulkoasu
Moni on varmaan huomannut, että blogi on ulkoasullisesti junnanut pitkään paikoillaan. Mä en ole ehtinyt enkä jakasanut opetella tai keksiä uusia juttuja, joten mennään jälleen tällä vanhalla... Mulla olisi kyllä pari ajatusta takaraivossa muhimassa, mutta niiden toteutukseen pitää taas nähdä vähän vaivaa koodien puolelta.
Koitin kuitenkin tehdä tästä uudesta bannerista edes hiukan edeltäjiä eroavan ja siinä onnistuin, vaikke tämä muuten graafisesti onnistunut olekkaan. Tykkään tuosta blogin nimestä ja tavallaan Voiton päästäkin, mutta ton bannerin taustan kanssa jouduin tyytymään vaan tuollaiseen perus kuvien lätkintään, sillä mikään ei oikein siinä toiminut..
Mitä te pidätte?
Sittenkinkö toivoa?
keskiviikko 4. marraskuuta 2015 • eläimet, juoksutus, oma elämä, Voitto sairastelee
Pitkästä aikaa hyviä uutisia, sillä Voitto on parempi! Lähdettiin sunnuntaina TK:lle Terhin luokse, sillä haluttiin näyttää hevosta jollekkin ammattilaiselle, sillä periaatteessahan Voiton pitäisi olla parempi ja se liikkui klinikallakin viimeksi ihan hyvin, jostain syystä hevonen kuitenkin ontuu. Mehän saatiin klinikalta ohjeeksi liikuttaa Voittoa, vaikka se olisikin alkuun hoitojen jälkeen huono, jotta sen jumit aukeaisivat. Varsinkin takaa se oli tosi jäykkä nimittäin silloin klinikallakin.
Kaikeksi yllätykseksi Voitto liikkui puhtaasti liinassa. Terhi oli tuonnut mukanaan juoksutusvyön ja sivuohjat, jotka sitten pitkien alkukäyntien jälkeen nakattiin Voiton selkään. Voitto otti ensimmäiset raviaskeleet vähän huonohkosti, mutta Terhi käski mun vaan heti pyytää sitä liikkumaan kunnolla takaa työntäen. Ja tämä taisi nimen omaan olla se ongelman ydin. Kotona, kun Voitto on ontunut mä oon lopetannut koko homman melko nopeasti tai en ainakaan ole pyytänyt sitä liikkumaan yhtään sen haluamaa vauhtia kovempaa. En ole hennonnut pyytää sitä liikkelle, vaikka tämä taisikin olla melkoinen karhun palvelus.. Juoksutin Voittoa molempiin suuntiin ravissa sekä laukassa ja hevonen vain parani koko ajan. Eikä se missään vaiheessa ontunut(!!), oli ainoastaan takaa vähän huono.
Juoksutuksen jälkeen en oikein osannut iloita, sillä seuraavina päivinähän se totuus vasta paljastuu. Voitto on saattanut vieraassa paikassa skarpata ja peittää ontumisensa, kun jalkaa on rasitettu se sitten kotona jatkaisi ontumista entistä pahemmin. Toisin kuitenkin kävi! Voitto paineli menemään seuraavana päivänä tosi hyvin ja puhtaasti. Alkuun se oli vähän huono, mutta mä vaan rohkeasti käskin sitä eteen ja sehän auttoi jälleen. Menin tällöin ilman satulaa, sillä ajattelin hiukan huonosti istuvan satulan vaikuttavan negatiivisesti Voiton liikkumiseen. Tänään mun oli kuitenkin pakko laittaa satula, sillä Voitto heittäytyi jo tarhasta hakiessa niin villiksi, että ajattelin satulan olevan ihan hyvä vaihtoehto...
Satulan kanssa Voitto oli huonohko, koitin ravauttaa sitä, mutta siitä ei oikein tullut mitään. Nostin sittebn kuitenkin laukan sen sijaan, että olisin lopettanut ja parin rennon laukkakierroksen jälkeen Voitto lopetti hypähtelyn ja ravasi hyvin. Sehän ei tosiaan missään vaiheessa ole varsinaisesti ontunut vaan on enemminkin hyppinyt painoa pois jalalta aina välillä. Tämähän voisi viitata siihen, että satula ja/tai joku lihas aina välillä nappasee kipeästi...
En uskalla tästä nyt iloita vielä sen enempää. Keksin lukemattomia syitä miksi se nyt yhtäkkiä olisikin parantanut menoaan, vaikkei oikeasti olisikaan parantunut.. Mutta kyllähän tämmönen nosti pienen toivon ilmaan, mitä jos sittenkin..?! Nyt otetaan päivä kerrallaan. Juoksutetaan niin usein kun voi, sillä se on tosi hyvää jumppaa Voitolle. Pitää vain käydä ostamassa juoksutusvyö, sillä ennen olen juoksuttanut satulalla ja sivuohjilla, mutta kun satula saattaa nyt olla koko jutun aiheuttanut ongelma niin ei viitsi sitä käyttää.
En tiedä osasinko nyt yhtään pukea ajatuksia ja fiiliksiä sanoiksi, mutta pitkästä aikaa nyt on kyllä tässäkin hommassa toivon kipinä! Ihmeparantuminenhan on periaatteessa mahdollista, sillä vamman ei pitänyt olla näin paha. Meidänhän piti palata ekan klinikan ja röngten kuvien jälkeen esteradoille parin viikon päästä.
HIHS - Viimeiset fiilikset, kuvat ja video
maanantai 2. marraskuuta 2015 • eläimet, hihs, oma elämä, sponsoroitu, video, videopostaus
Lupailin viime postauksen kommenteissa Voiton uusimpia kuulumisia (positiivisia sellaisia!!), mutta nyt saatte tämän viimeisen Horse Showsta kertovan postauksen, jotten kohta joudu julkaisemaan monta viikkoa vanhaa matskua... Aloitetaan kuvapläjäyksellä ja sitten vähän fiiliksiä ja videota päivästä!
Sanna ja Wiseguy sijoittuvat sunnuntain 140cm luokassa |
Uskokaa tai älkää este ylittyi ilman pudotusta näinkin kaukaa ponnistaen. Huikeita hevosia..! |
Lauantain ohjelma ei oikeen meihin napannut, mutta sunnuntai oli sitten taas ehdottomasti oikein onnistunut. Suosittelen, jos huippuratsastus kiinnostaa niin ehdottomasti sunnuntain showta! Varsinkin viimeinen luokka oli huikea, supertaitavat ratsastajat ratsastivat ihan oikeasti kilpaa ja uusinnassa nähtiin toinen toistaan hienompia ratsastuksia. Muissa luokissa monet menivät vähän säästellen ja usealla oli varmasti alla myös kokemattomampia hevosia, joilla ei vielä ole tarkoituskaan voitosta ratsastaa. Oman jännityksen hommaan toi myös toto. Meidän veikkaamista ratsukoista pääsi uusintaan vielä kaksi, joten jännitys säilyi loppuun saakka! Muutkin luokat olivat kivaa katseltavaa, sillä mukana oli molemmat estevalmentajat - tosin eipä tässä viime aikoina olla oikeen olla valmentauduttu.. Terhillä sekä Sannalla meni molemmilla hyvin, joten sekin nosti fiilistä.
Päivän ensimmäiset luokat mentiin oikeastaan koko ajan samalla radalla ja oli äärimmäisen mielenkiintoista seurata kuinka luokkakorkeuden noustessa ja ratsastajien tason parantuessa ratsastus muuttui. Eron huomasi nimittäin varsin selkeästi kun mentiin koko ajan samaa rataa!
Päivän kouluratsastusnäytös yllätti minut sekä Pinjan, sillä jaksettiin katsoa koko esitys! Tuollaisia kouluratsastusluokkia, joissa menee kaksi hevosta samaa aikaa ja joissa suoritetaan vain lyhyt rata on oikeasti mielenkiintoista katsoa. Valitettavasti videolla mun täytyi muuten laittaa moneen kohtaan musiikki päälle, sillä en voi tekijänoikeuksien vuoksi soittaa oikeaa ääniraitaa sillä areenalla soi melkein koko ajan joku musiikki :/
Pientä miinusta täytyy antaa meidän paikoista, joita ei itse saatu valita. Oltiin juuri sisääntuloporttia vastapäätä, joten oltiin kaikki koko ajan aivan jäässä ulkoa tulevasta kylmästä ilmasta. Istuinkin koko tapahtuman takki päällä. Katsomisen kannalta meidän melko ylhäällä olevat paikat olivat hyvät, mutta valokuvia sieltä ei oikein saannut, sillä yläviistosta otetut hyppykuvat ei ehkä ole maailman edustavimpia..
Expossa käytiin tänä vuonna vain kerran ja sieltä tarttui mukaan ainoastaan yksi juttu. Katsotaan tehdäänkö Helsingin ostokset -video jossa ostokseni voisin esitellä, mutta jos ei tehdä esittelen ostokseni postauksessa myöhemmin. Jouduin kävelemään expon puoliksi silmät kiinni läpi, sillä siellä oli vaikka mitä ihanaa...
Tilaa:
Blogitekstit (Atom)